Skip to content

Wat met mijn kinderen bij een scheiding of relatiebreuk: enkele tips

Een scheiding doet de wereld van je kinderen op hun grondvesten daveren. Het is geen fijne taak om je kinderen te vertellen dat jullie gaan scheiden. Maar als jullie al een tijdje constant ruzie maakten zullen je kinderen het misschien wel al wat voelen aankomen al zal de klap voor hen nog altijd aankomen.

Hoe vertel je je kinderen dat jullie gaan scheiden?

Vertel het bij voorkeur samen aan je kinderen en bereid dat gesprek ook samen voor. Als je meerdere kinderen hebt vertel het dan meteen aan alle kinderen tegelijk. Achteraf zullen ze er dan met elkaar over kunnen verder praten. Draai niet rond de pot, kom snel ter zake. Leg kort en bondig uit waarom jullie uit elkaar gaan.

Zeg er expliciet bij dat het absoluut niet hun schuld is dat jullie scheiden.

Elk kind kan anders reageren, dat heeft met hun karakter en hun leeftijd te maken.

Kijk goed hoe ze reageren, ga nog niet dieper in op allerlei praktische bekommernissen, geef hen de tijd om te bekomen van de schok en laat blijken dat je er voor hen bent als ze er verder met jou over willen praten.

In een latere fase kunnen jullie wat dieper ingaan op de praktische regelingen. Betrek de kinderen daarbij en zoek samen naar oplossingen.

Vraag kinderen NOOIT bij welke ouder ze willen wonen, je zet hen te veel onder druk als je hen doet kiezen. Hou wel rekening met hun wensen maar het zijn de ouders die beslissen.

Laat een bemiddelaar spreken met je kinderen

Als jij en je partner een bemiddelaar inschakelen loont het zeker de moeite om die bemiddelaar ook eens met elk kind apart te laten praten.

Bij konsento bemiddeling zijn wij opgeleid om zo’n gesprekken met kinderen te voeren. Wij gaan daarbij eerst na hoe kinderen de zogenaamde scheidingsmelding van hun ouders verteerd hebben en gaan dan gaandeweg dieper in op wat een kind nodig heeft om zich veilig te blijven voelen bij beide ouders. We hebben al vaak gemerkt dat het kinderen goed doet om het eens allemaal te kunnen vertellen aan een buitenstaander. Op het einde van het gesprek spreken we af wat wij als bemiddelaar van hun verhaal mogen bespreken met hun ouders en wat niet. We drukken de kinderen op het hart dat we hun ouders niets vertellen wat zij niet willen, op die manier durven ze ons soms zaken vertellen die ze niet durven te zeggen aan mama of papa uit schrik dat ze mama of papa daarmee verdriet zullen doen.

Na het gesprek met de kinderen koppelen we terug met de ouders. Zo kunnen de ouders rekening houden met de stem van het kind en komen we tot een regeling die voor iedereen, ouders én kinderen, goed voelt.

Geschreven door: Sofie Demeyer

Back To Top